De kracht van verandering!

Niets is zo veranderlijk als het leven zelf. De enige zekerheid is dat het eindigt. Dit is iets waar wij niet graag aan denken, omdat we onze geliefden en naasten niet graag willen missen. We hebben een overlevingsinstinct, maar helaas zijn er velen die wel ademhalen, maar niet echt meer leven. Niet meer van het leven genieten of die kunst zijn verloren. Levenskunst is een thema dat heden ten dage weer volop in de belangstelling staat en al in de oudheid werd beschreven.

Levenskunst volgens de filosofen uit de Griekse en Romeinse Oudheid gaat over het goede leven. Het gaat niet over de weg naar geluk, maar het kiezen voor geluk. Door dankbaarheid te ontwikkelen, je te verbinden met anderen en je talenten te ontwikkelen en te volgen.

Levenskunst gaat over de uitdaging van het op peil houden van je levensenergie; ook in relatie met anderen en met geliefden. Lees in deze blog hoe je door mee te bewegen met veranderingen levenskunst kunt ontwikkelen.

Gewoon vanzelfsprekend

Soms gaan wij door tegen beter weten in, gewoon omdat we dat geleerd hebben. Of omdat wij het verdriet niet denken aan te kunnen om iets los te laten. Zo kunnen we telkens een stapje verder verwijderd raken van het pad naar onze dromen.

Vooral in relaties speelt dit vaak een rol. Wat ons in het begin zo aantrok aan de ander, eindigt als dagelijkse input van ergernis. Wat leek op een aanvulling van jezelf, verwordt tot een dagelijkse confrontatie met wat je niet bent of niet wilt zijn.

We worden zo intiem of versmolten, dat we onszelf niet meer herkennen. Daar speelt in mee, dat wij ook bang zijn om het vertrouwde van de relatie te verliezen. We raken gewoon aan elkaar en vergeten vaak ongemerkt de bijzondere waarden van de ander te waarderen en nemen ze ongemerkt steeds meer als een vanzelfsprekendheid.

Intimiteit

De moeite die wij deden in het begin van de relatie is verplaatst naar andere gebieden in ons leven. Ons werk, de kinderen, onze carrière of toekomst. Mede hierdoor verschuift ook onze blik langzaam naar de eigenschappen die wij minder weten te waarderen aan de ander.

Eigenschappen, die de ander misschien in het begin ook juist niet liet zien. Eigenschappen, waar wij minder trots op zijn, maar die in de ruimte van het vertrouwde steeds meer zichtbaar worden. Onze kwetsbaarheden, die in de bescherming van de relatie een plekje hebben (gekregen).

Als binnen de intimiteit geen ruimte meer is voor persoonlijke groei en ontwikkeling, ontstaat de strijd. Een strijd die de ‘angst om te verliezen’ als fundament heeft. Een strijd, die ervaren wordt, als ‘wij zijn niet goed genoeg’ en ‘de ander wil ons veranderen’. Ons excuus om niet te veranderen, is dan: ‘zo ben ik nu eenmaal!’. De vraag is echter: ‘Wil jij zijn, wie jij bent geworden?’!

Persoonlijke ruimte

Vanuit die laatste vraag ontstaat ruimte om te veranderen naar een betere versie van jezelf. Een versie waarvan jij zelf ook blijer wordt. Dit is een ander gezichtspunt dat vertrouwen vraagt. Vertrouwen op de kracht van verandering en op het stapeleffect van kleine stapjes.

Dit alles heeft daarnaast ook weer te maken met ons zelfbeeld. Als wij weinig tot geen zelfliefde ervaren, zullen wij in relaties meer aanhankelijk zijn. Dit kan zich bijvoorbeeld uiten in please-gedrag of jaloezie. Beide zijn van negatieve invloed op de groeiruimte die nodig is binnen relaties. Want of wij nu open staan voor verandering of niet, veranderen doen wij. Door onze levenservaringen veranderen wij negatief dan wel positief. De keuze is aan ons!

De uitdaging is om de geborgenheid van een relatie te combineren met de ruimte om ook onszelf te zijn. Dit betekend dus ook de ruimte van de ander te respecteren. Het kan als verwijdering aanvoelen, als je de ander zijn persoonlijke ruimte biedt, maar dit biedt ook een groot voordeel. Het schept namelijk de ruimte om blijvend moeite voor elkaar te doen, net als in het begin van je relatie!

Relaties

Ik heb de wijze van daten zien veranderen in mijn leven. Van een berichtje in de krant tot de hedendaagse digitale datingsites, die voor velen een waar emotioneel slachtveld lijken te zijn. Naarstig op zoek naar een partner, worden velen steeds opnieuw teleurgesteld om het uiteindelijk op te geven.

Uiteraard heb ook ik mijn hoogte- en dieptepunten ervaren in de wereld van het daten. En ja, een relatie kan in vele opzichten van toegevoegde waarde zijn, net als het single zijn. Het één is niet beter dan het andere; het biedt slechts andere mogelijkheden. Beide zijn niet heiligmakend en dat accepteren is al een goede basis voor de relatie met jezelf.

Elkaar in relaties de ruimte geven om te groeien, maakt dat je samen mee kunt veranderen met de ervaringen en de wereld om je heen. Ieder in zijn eigen tempo en naar eigen kunnen, maar samen met hetzelfde doel. Vertrouwen op de ander, net zoals de ander vertrouwd op jou. De ruimte maakt dat je moeite blijft doen voor de ander en aandacht blijft geven aan dat wat die ander zo bijzonder maakt voor jouw.

De Galapagos Leguaan

De noodzaak om je aan te passen aan de veranderende leefomstandigheden wordt belichaamd in de dieren op de Galapagos eilanden. Op deze groep eilanden in de Stille Oceaan ter hoogte van de evenaar leven unieke diersoorten die nergens anders ter wereld voorkomen. Dieren die zich vanuit het isolement van de eilanden hebben aangepast aan de omstandigheden en daarmee een unieke gemeenschap hebben gecreëerd.

Deze keer wil ik de Galapagos Leguaan als voorbeeld nemen om van te leren. Met zijn zwarte schubbige huid, stekels op zijn rug en grote klauwen is deze Zeeleguaan het buitenbeentje van de leguanenfamilie. Meegesleurd door de zee vanuit de jungle van Centraal-Amerika is deze van oorsprong niet zwemmende vegetarische leguaan op de Galapagos eilanden terecht gekomen.

Deze Galapagos Leguaan heeft zich stapje voor stapje opzienbarend aangepast aan zijn nieuwe omgeving. Zeewier was het enige vegetarische voedsel dat hun de mogelijkheid gaf op overleven. Hiervoor moesten ze leren zwemmen, duiken naar een diepte van 20 meter en hun adem leren inhouden. Ook uiterlijk ondergingen ze aanpassingen, zoals een plattere snuit, scherpere tanden en scherpere klauwen. Ten slotte hebben zij een speciale klier in hun neus ontwikkeld om het overtollige zeezout kwijt te raken.

Tegelijkertijd maken deze Zeeleguanen ook gebruik van hun natuurlijke eigenschappen, zoals hun zwarte huid en vele schubben. Hiermee kunnen zij namelijk weer opwarmen, als zij na een koude duik op de grens van onderkoeling zijn.

Lessen van de Galapagos Leguaan

Dit is misschien een extreem voorbeeld van mogelijke aanpassingen aan een nieuwe omgeving, maar sommigen van ons zien zich in het leven ook geconfronteerd met ingrijpende en blijvende veranderingen. De kracht en het vermogen om je aan te passen en tegelijkertijd gebruik te maken van je reeds ontwikkelde eigenschappen kan dan een uitdaging zijn.

Naarmate wij opgroeien en ouder worden verandert ons leven. En ook binnen onze relaties doen veranderingen zich voor en worden wij geconfronteerd met uitdagingen om mee te veranderen zonder onszelf te verliezen.

Leer van de Zeeleguaan op de Galapagos eilanden om mee te veranderen met de nieuwe omstandigheden in je leven en daarbij gebruik te blijven maken van wie je in wezen bent.

‘Het leven duurt langer dan het moment van oorsprong’

Wil je meer weten over de kracht van bezieling en hoe jij die kunt verhogen?
Are You Ready To Become Your Own Crystal?
https://bespirit.nl/

Veelgestelde vragen

Levenskunst volgens Aristoteles?

De grote filosoof Aristoteles zei meer dan 2000 jaar geleden al dat geluk de zin en het doel van het leven is. En dat het bereiken van inzicht in het wezen der dingen niet buiten de zintuigelijke waarneming om kan.

Hoe kun je de zin van het leven terugvinden?

Om weer zicht op de zin van het leven te krijgen en de levenskunst eigen te maken is het belangrijk om gerichte acties te ondernemen. Door je dromen en wensen om te zetten in doelen. Door je te verbinden met anderen en anderen te helpen. Door je talenten te ontwikkelen en je passie vorm te geven. Door dankbaarheid te ontwikkelen voor de kleine geluksmomenten in het leven.

Hoe komen de Galapagos eilanden aan hun naam?

De Galapagos eilanden zijn vernoemd naar de reuze schildpadden die op de eilanden leven. Galapagos betekend ‘zadel’ en verwijst naar deze reusachtige schilden.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *